Guruvaar Prarthna

Guruvaar Prarthna

 Our Beloved Sadguru Sainath, please accept our humble prayers on this Holy day of Guruvaar. Baba we have passed through millions of re-births, seen countless parents, brothers, sisters and all relationships. Yet our desires have not perished, we live to eat, drink and make worry and merry. This birth and death cycles are all painful, Baba please kill our passion, enthrone Yourself in our hearts and guide us to triumph this cycle and take us to Your divine abode permanently. On this blessed day we start our prayers after reading the following ovi verses from Your Satcharita.  

He said: "O Deva, what is this sport? Sitting here, you raise turmoil in our minds. A storm is raised and later you alone calm it down". 

Baba replied to him: "Observe that the ways of fate are difficult to understand. I do nothing nor make others do anything. Yet I am held responsible for all that happens. 

I am just a witness to the deeds that happen on account of fate. The Eternal Lord is the doer and the mover. He alone is the Compassionate One. 

I am neither God nor the Almighty. I am not the Lord or the Supreme Spirit. I only remember the Lord and remind people of the existence of the Supreme Lord. I am just a poor servant of Allah. 

He who abandons all pride, is ever grateful to Him, and places his entire burden on Him, will achieve his objective". 

I bow down to Sree Ganesh

I bow down to Sree Saraswati

I bow down to theGuru

I bow down to the Family Deity

I bow down to Sree Sita-Ramachandra

I bow down to Sree Sadguru Sainath.

-(from Shri Sai Samartha Satchrita, Chapter 34, Ovi 127 - 131)

http://babaprayers.blogspot.in/

 

 

Whorship Baba as God in all

Whorship Baba as God in all

 

Baba: Nana, I would like Pooran Poli. Prepare it for Naivedya and bring it. 

NGC: It is late. There is no cook. 

Baba: Never mind. 

Then NGC got eight Pooran Polies and side dishes and placed them before Baba. 

NGC: Baba. Taste. 

Baba waited a while. Then ants and flies settled on the poli. 

Baba: Good. Take away the plates. 

NGC: How is it you ask me to take the plates, without touching them? If you were not to eat anything, why ask me to prepare this? Unless you take something, I will not take away the plates nor eat food. 

Baba: I have eaten the poli, take the plates away and have your meal. 

Nana: You took the poli! When? What was brought on the plates remains just as it was. Unless you eat, I will not remove these. 

NGC left the Dwaraka Mayi and lay down at the chavadi with hunger. 

(Baba unable to endure the sympathetic suffering he underwent, sent for Nana.) 

(Baba: Nana, at some time, I took your poli. Do not be obstinate. Take the plates away and eat,

NGC again went back in a huff to the chavadi. Baba again sent for him. 

Baba: What, Nana, you have been with me 18 years. Is this all that you have learnt? Is this your appraisal of me? Does Baba mean to you, only this visible body of 3 ½ cubits height? Is that all? 

Hallo! I eat in the form of the ant. I eat in the fly that eats. I take what form I choose and eat in the form. I have taken your poli long ago. Do not continue inexcusably obstinate. 

Nana: Though you said, I understand (realise) nothing. What am I to do? If you make me understand it, I will then take the plates away and eat my food. 

Then Baba made a gesture revealing his knowledge of some secrets hid by nana deep in his heart and unknown to anyone else. Nana was thereby convinced that Baba was his innermost soul (Antaryami) and therefore Sarvantaryami of all, inclusing ants and flies, etc., 

NGC: I will take away the plates. 

Baba: Nana, as you see this sign that I make, you will see that I can take food (in those forms). 

 

(From Baba's Charters and Saying – 199)

 

http://babaprayers.blogspot.in/

You were not born into this world just to eat and drink

You were not born into this world just to eat and drink 

Once there was a bee who was young and strong and full of the hot blood of youth. One day he was flying blissfully from flower to flower, sucking nectar. He kept going farther from home, forgetting that it would soon be evening and time to return. 

He had just flown into a lotus flower when the sun set and the lotus closed. The bee was trapped. He had a sharp stinger and could and could easily have pierced through he petals and flown away, but he was lost his intoxication. He thought, I'll spend the night here drinking nectar, and in the morning, when the lotus opens, I'll fly home. I'll get my wife and my neighbours and friends and bring them here to drink nectar. They will be so pleased! They will be so grateful! 

Soon it was midnight. There was a young elephant roaming through the forest, and he was also very intoxicated. He was tearing down trees and ripping up plants and stuffing them into his mouth. When he came to the lake where the bee was revelling, he began to snatch the lotuses and eat them. The bee was still drinking nectar and thinking, I will bring my wife, I will bring my neighbours, I will bring my friends, I will have a great honey factory. Suddenly there was a loud crunch. "Alas!" the bee cried, "I am dying, I am dying, I am dead." 

All the bee plans remained in the lake. All his friends remained in their houses. His wife was still at home. And the bee was inside the elephant's mouth. 

Like that bee, we are going farther and farther in the world, imaging that we are making greater and greater progress, not realizing that we are leaving our source behind. Every day, the elephant of death comes closer, but we never notice his footsteps. 

This world is transitory. Although it seems bewitching, everything we see here is perishable. The great saint Kabir said, "You are like a traveller who comes and goes. You accumulate wealth and the pride in your riches. But when you leave, you will take nothing with you. You came into this world with your fists clenched, but when you go, your hands will be open" In this world everything changes, everything decays. Youth becomes old age, health becomes sickness, and beauty becomes disease. Kabir said, "As you watch it, your life turns to dust." A time will come when every empire, monument, and city will crumble. There have been so many kings, emperors, and the great leaders, but where have they gone? Only the inner Self is eternal. Only the inner Consciousness will last. 

Without meditation on the Self, without spiritual practice, the only thing you will attain is your death. Most people think that youth is a time for eating, drinking, and indulging in all the pleasures of the world, and that when their bodies have become old and worn out they can start thinking God. But what can you do when your body is old? Once your house is on fire, what is the use of digging a well? For this reason, the poet Bhartrihari wrote, "As long as your body is healthy and strong, as long as your senses still function, do something for yourself." Why wait? Contemplate the Self and attain it now. Know that the life is very short. You were not born into this world just to eat and drink and die.

http://babaprayers.blogspot.in/

Always Pray to Have....

Do have a real happy marriage!

Short stories with Great Morals

A story meant to touch your heart and to teach a lesson about intimacy and marriage in a culture that breeds unfaithfulness, selfishness and separation.

When I got home that night as my wife served dinner, I held her hand and said, I've got something to tell you. She sat down and ate quietly. Again I observed the hurt in her eyes.

Suddenly I didn't know how to open my mouth. But I had to let her know what I was thinking. I want a divorce. I raised the topic calmly.

She didn't seem to be annoyed by my words, instead she asked me softly, why? I avoided her question. This made her angry. She threw away the chop sticks and shouted at me, you are not a man! That night, we didn't talk to each other. She was weeping. I knew she wanted to find out what had happened to our marriage. But I could hardly give her a satisfactory answer; she had lost my heart to Dew. I didn't love her anymore. I just pitied her!

With a deep sense of guilt, I drafted a divorce agreement which stated that she could own our house, our car, and 30% stake of my company.

She glanced at it and then tore it into pieces. The woman who had spent ten years of her life with me had become a stranger. I felt sorry for her wasted time, resources and energy but I could not take back what I had said for I loved Dew so dearly. Finally she cried loudly in front of me, which was what I had expected to see. To me her cry was actually a kind of release. The idea of divorce which had obsessed me for several weeks seemed to be firmer and clearer now.

The next day, I came back home very late and found her writing something at the table. I didn't have supper but went straight to sleep and fell asleep very fast because I was tired after an eventful day with Dew. oh, I bet it was eventful!

When I woke up, she was still there at the table writing. I just did not care so I turned over and was asleep again.

In the morning she presented her divorce conditions: she didn't want anything from me, but needed a month's notice before the divorce.

She requested that in that one month we both struggle to live as normal a life as possible. Her reasons were simple: our son had his exams in a month's time and she didn't want to disrupt him with our broken marriage.

This was agreeable to me. But she had something more, she asked me to recall how I had carried her into out bridal room on our wedding day.

She requested that everyday for the month's duration I carry her out of our bedroom to the front door every morning. I thought she was going crazy... Just to make our last days together bearable I accepted her odd request.

I told Dew about my wife's divorce conditions... She laughed loudly and thought it was absurd. No matter what tricks she applies, she has to face the divorce, she said scornfully...

My wife and I hadn't had any body contact since my divorce intention was explicitly expressed. So when I carried her out on the first day, we both appeared clumsy. Our son clapped behind us, daddy is holding mummy in his arms. His words brought me a sense of pain. From the bedroom to the sitting room, then to the door, I walked over ten meters with her in my arms. She closed her eyes and said softly; don't tell our son about the divorce. I nodded, feeling somewhat upset. I put her down outside the door. She went to wait for the bus to work. I drove alone to the office.

On the second day, both of us acted much more easily. She leaned on my chest. I could smell the fragrance of her blouse. I realized that I hadn't looked at this woman carefully for a long time... I realized she was not young any more. There were fine wrinkles on her face, her hair was graying! Our marriage had taken its toll on her. For a minute I wondered what I had done to her.

On the fourth day, when I lifted her up, I felt a sense of intimacy returning. This was the woman who had given ten years of her life to me.

On the fifth and sixth day, I realized that our sense of intimacy was growing again. I didn't tell Dew about this. It became easier to carry her as the month slipped by. Perhaps the everyday workout made me stronger.

She was choosing what to wear one morning. She tried on quite a few dresses but could not find a suitable one. Then she sighed, "all my dresses have grown bigger…" I suddenly realized that she had grown so thin, that was the reason why I could carry her more easily.

Suddenly it hit me... she had buried so much pain and bitterness in her heart. Subconsciously I reached out and touched her head.

Our son came in at the moment and said, Dad, it's time to carry mum out. To him, seeing his father carrying his mother out had become an essential part of his life. My wife gestured to our son to come closer and hugged him tightly. I turned my face away because I was afraid I might change my mind at this last minute. I then held her in my arms, walking from the bedroom, through the sitting room, to the hallway. Her hand surrounded my neck softly and naturally. I held her body tightly; it was just like our wedding day.

But her much lighter weight made me sad. On the last day, when I held her in my arms I could hardly move a step. Our son had gone to school. I held her tightly and said, I hadn't noticed that our life lacked intimacy.

I drove to office.... jumped out of the car swiftly without locking the door. I was afraid any delay would make me change my mind.... I walked upstairs. Dew opened the door and I said to her, Sorry, Dew, I do not want the divorce anymore.

She looked at me, astonished, and then touched my forehead. Do you have a fever? She said. I moved her hand off my head. Sorry, Dew, I said, I won't divorce. My marriage life was boring probably because she and I didn't value the details of our lives, not because we didn't love each other any more. Now I realize that since I carried her into my home on our wedding day I am supposed to hold her until death does apart.

Dew seemed to suddenly wake up. She gave me a loud slap and then slammed the door and burst into tears. I walked downstairs and drove away.

At the floral shop on the way, I ordered a bouquet of flowers for my wife. The sales girl asked me what to write on the card. I smiled and wrote, I'll carry you out every morning until death do us apart.

And...the clincher...That evening I arrived home, flowers in my hands, a smile on my face, I ran up stairs, only to find my wife in the bed - dead....... I cried and cried uncontrollably and carried her for the last time from the room to the hall with tears streaming down my face and gazing at my only son, his tears rolling from his eyes, they made me cry even more. I had lost my love, my wife and a loving and caring mother and nothing I could do now to put the clock backward... I had all the time now to look at her motionless body in detail but I knew it was going to be only for a short while until she made her last journey to the Lord..... I held my son and wept again and again thinking of all the things I did not do for her when she was still alive....... & placed gently the flowers in her hands with my tears trickling on them....... she was gone forever, all my tears would not bring her back .

The small details of your lives are what really matter in a relationship. It is not the mansion, the car, property, the money in the bank. These create an environment conducive for happiness but cannot give happiness in themselves. So find time to be your spouse's friend and do those little things for each other that build intimacy. Do have a real happy marriage!

காளமேகம், தி கிரேட் பொயட்! அவர் சொன்னா அப்பீலேது?'

நண்பரைப் பார்ப்பதற்காக அவரது ஃபிளாட்டுக்குச் சென்றிருந்தேன். வாசலை நெருங்கும்போதே உள்ளே அப்பாவும் மகனும் சத்தம் போட்டு விவாதித்துக் கொண்டிருந்தது கேட்டது. 

அப்பாவுக்கு, அதாவது என் நண்பருக்கு வயது 63. மகன் கடந்த மார்கழியில் 36ஐக் கடந்திருந்தான்.

''எவன்டா உன்கிட்டே சொன்னது, ஆன்மிகமும் பக்தியும் வயசானவங்களுக்கு மட்டும்தான்னு?'' என்று சிவந்த முகத்துடன் கேட்டுக்கொண்டிருந்தார் அப்பா.

''எவனும் சொல்ல வேணாம்; எல்லாம் எனக்கே தெரியும். அவ்வளவு ஏன்... நாற்பது வயசுல நீங்க என்ன செய்துட்டிருந்தீங்கன்னு சொல்லவா? இப்போ நீங்க போடறது பக்திமான் வேஷம். வெறும் பொழுதுபோக்குக் கவசம்...'' என்று மகனும் ராக்கெட் விட்டுக் கொண்டிருந்தான்.

''வார்த்தைகளை அளந்து பேசுடா! உன்னோட நல்லதுக்குத்தான் சொல்றேன். இப்போ கோட்டை விட்டுட்டு, அப்புறம் கடைசி காலத்துல 'சங்கரா... சங்கரா'ன்னு சரணாகதி பண்றதுல ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லை.'

நான் உள்ளே நுழைந்ததை கவனிக்காமலே அவர்களின் விவாதம் தொடர்ந்தது...

''அப்பா! அது ஒண்ணும் பெரிய விஷயம் இல்லை. நீங்க அம்பதுல தொடங்கிக் கத்துக்கறதை நான் எழுபதுல தொடங்கி, பத்தே வருஷத்துல ஊதித் தள்ளிடுவேன். இப்ப என்னை என் போக்குலேயே விடுங்க!''

''அப்பனே! பக்திங்கறது பலூன் இல்லேப்பா, ஊதி வெடிக்கறதுக்கு!'' என்று அப்பா பஞ்ச் டயலாக் அடிக்க, நான் இடையில் புகுந்து தந்தை, தனயன் இருவருக்கும் அட்வைஸித்தேன்...

''உங்க ரெண்டு பேருக்கும் ஒண்ணு சொல்லவா?

'முக்காலுக் கேகாமுன் முன்னரையில் வீழாமுன் அக்காலரைக் கால் கண்டு அஞ்சாமுன்  விக்கி இருமாமுன் மாகாணிக் கேகாமுன் கச்சி ஒருமாவின் கீழரை இன்றோது!'ன்னு பாடியிருக்கார் காளமேகப் புலவர்...''

''என்ன இது அங்கிள்... வாய்பாடு மாதிரி முக்கால், அரைக்கால்னு?'' என்றது 36.

'அதானே... மாகாணிங்கிறதுகூட ஓர் அளவாச்சே?!' என்று வியந்தது 63.

''மூப்பு, யம பயம், வியாதி, சாவு இதெல்லாம் வருமுன் காஞ்சி ஏகாம்பரநாதனை இப்போதிலிருந்தே பாடு என்பது இதன் ஒன்லைன்! அதாவது, இரண்டு காலோடு மூன்றாவது காலாகக் கழியைப் பிடித்துக் கொள்ளுமுன், முன்னுச்சி முடியில் நரை ஏற்படுவதற்குமுன், காலர் அதாவது, எமனின் காலடிச் சுவடு காண்பதற்கு முன், முதுமையில் கபம், விக்கல், இருமல் எல்லாம் வருவதற்குமுன், மயானத்துக்குப் போவதற்கு முன், மாமரத்தின் அடியில் இருப்பவரான ஏகாம்பரநாதரை ஓது என்கிறார் புலவர். பக்தி என்பதை இளமை முதலே வளர்த்துக்கொள்ள வேண்டும்; வயதான பிறகு பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று தள்ளிப்போடக்கூடாது என்கிறார்' என்று விளக்கினேன்.

''காளமேகம், தி கிரேட் பொயட்! அவர் சொன்னா அப்பீலேது?'' என்று புன்னகைத்தான் மகன்.

Identify Materialistic Guru

Identify Materialistic Guru

 

Once Kavle Patil with his Mamladdar, B.V. Dev went to Baba and through Shama, wanted to know from Baba whether in a temple newly built by Kavle, he should reinstall the old image or bring in a new image from Vani, as directed by his own Guru.

 

Shama: Baba. Kavle Patil wants to know what he is to install in his newly built temple.

 

Baba: Let him place only the ancient stones that his family has been worshipping from old time and no new image.

 

Shama: What objection is there to a new image from Vani?

 

Baba: Act as you please, Shama. Install it or don't.

 

Shama: Please say definitely whether the Vani image can be or should not be installed.

 

Baba: If he wants that image, let him break off its arms and legs and then install and worship it. Do not question me again and again. I once went with a companion from village to village. He wanted to buy a cow. I said, "Don't". But he did buy it and brought it to a village. There an epidemic broke out and many died.

 

Shama, later in the day: Baba, what harm will arise if the image is brought?

 

Baba: Let him worship the old stones and introduce nothing new.

 

Shama: What is the harm in introducing the new?

 

Baba: (Angrily): I am speaking with my mouth and not through anything else.

 

Kavle Patil had no faith in Baba, but great faith in his own guru and so brought the Vani image to the guru's village. There plague broke out and many died. The guru (who had already received Rs.300 or Rs.400) more over sent a message to the Patil that unless he gave a registered gift of his land to the guru, the latter would curse him to immediate death. The Patil woke up, discovered the unselfishness and wisdom of Baba and wickedness of his own guru and installed only his own hereditary images.

 

(From Baba's Charters and Saying – 174)

http://babaprayers.blogspot.in/

Guruvaar Prarthna

Guruvaar Prarthna 

Our Beloved Sadguru Sainath, please accept our humble prayers on this Holy day of Guruvaar. Baba why our life is perpetual struggle, perpetual dying worries until end. Baba please bless us to be cheerful always, rejoicing our life with radiant health and enjoying Your grace of supreme love. On this sacred day we start our prayers after reading the following ovi verses from Your Satcharita. 

It is not good to argue; do not try to compete with each other. Always think of one's own (permanent) good and God will protect you.
 
Practising yoga, performing rituals, doing penance, acquiring knowledge, these are all the means for attainment of God. One who does all this without the grace of God, worthless is his birth.
 
If anyone harms you in any way, you should not retaliate. If possible try to oblige others ". This is the sum total of his teaching.
 
For the sake of one's own good and for the sake of the ultimate good in life, this is an all embracing creed. It's a straight forward path for all, including the high, the low, the women and the sudras.
 
Just as the grandeur of the kingdom of dreams turns into nothingness as soon as the person awakens; similarly, this world is just an illusion. This is his conviction.
 
His regular behaviour or disposition is based on the conviction of the illusory nature of pleasure and pain regarding the body. According to him these were wanderings of the mind, as in a dream. Therefore, he has warded off the illusion and reached the state of emancipation.
 
When he sees the worldly attachment of his disciples, his heart melts with pity; and he worries day and night how to remove those bonds.
 
His whole nature is one with Brahman. He is the embodiment of permanent bliss; his mind is without any doubts. He is the incarnation of resignation (denial of pleasures).

I bow down to Sree Ganesh

I bow down to Sree Saraswati

I bow down to the Guru

I bow down to the Family Deity

I bow down to Sree Sita-Ramachandra

I bow down to Sree Sadguru Sainath.

-(from Shri Sai Samartha Satchrita, Chapter 10, Ovi 52 - 59)

http://babaprayers.blogspot.in/

Let Him in! Let Him in!! Let Him in!!!

Let Him in!  Let Him in!!  Let Him in!!! 

Every new day is an assurance that Baba  still has faith in us, that He is sure that we will make the best possible use of the precious gift that He has so generously bestowed on us.

 As every new day dawns, let us remember Sai Baba and His great love, His great hopes for us. All we need to do is reciprocate His love and strive to live up to His hopes! And this is not really difficult

 Let us love Shirdi Sainath Maharaj. Let us love our fellow beings, all creatures that breathe the breath of life, even as we love ourselves. Let us revere the One Supreme Self that animates all the Universe. Let us live and transformed into something beautiful and noble!

 "Baba  dwells wherever man lets Him in, " 

"Let Him in! Let Him in! Let Him in!"

திடீர் வேலை இழப்பு... சமாளிக்க 10 வழிகள் !

பொருளாதாரம் ஒருபக்கம் வளர்ச்சி அடைந்து வருகிறது. இதனால் இந்த வருடம் வேலைவாய்ப்பு பிரகாசிக்கும் என எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. ஆனால், வெளிநாட்டு நிறுவனங்கள் சில தங்களின் தொழிற்சாலைகளை மூடி வருகின்றன. இதனால் பலர் வேலை இழந்து வருகின்றனர். ஐ.டி கம்பெனிகளிலும் ஆட்குறைப்பு அதிகமாகி வருகிறது.  வேலை இழப்பு ஏற்படும்போது அடுத்த வேலையைத் தேடிக்கொள்ள சில மாதங்களாவது ஆகும். அந்தச்சமயத்தில் பொருளாதார ரீதியாகப் பிரச்னை இல்லாமல் இருந்தாலே எளிதாகவும், நிம்மதியாகவும் வேலை தேட முடியும். மாத சம்பளம் தடைபடும்போது அந்தச் சூழ்நிலையைச் சமாளிக்க சில முன்னெச்சரிக்கை நடவடிக்கைகளைச் செய்வது அவசியம். இதுபோன்ற சூழ்நிலைகளில் பொருளாதார ரீதியாக சமாளிக்க என்ன செய்ய வேண்டும் என்பது குறித்துப் பார்ப்போம்.

1. வேலைக்குச் சேர்ந்தவுடனேயே சேமிப்பைத் தொடங்கிவிட வேண்டும். அப்போதுதான் நீண்ட காலத்தில் சேமிப்பு அதிகம் இருக்கும். பெரும்பாலும், 23-25 வயதுக்குள் வேலைக்குச் சேர்ந்துவிடுகிறார்கள் இன்றைய இளைஞர்கள். வேலைக்குச் சேர்ந்தது முதல் மாத சம்பளம் வாங்கியதும் குறைந்தபட்சம் மாதம் ரூ.2 ஆயிரமாவது சேமிப்பது நல்லது. ஆக, ஒரு வருடத்துக்கு ரூ.24 ஆயிரம் சேமிப்பாக இருக்கும். அப்போதுதான் இதுபோன்ற எதிர்பாராத சூழ்நிலைகள் ஏற்படும்போது அதைச் சமாளிக்க எளிதாக இருக்கும்.

2.எப்போதுமே மாத சம்பளத்தைப் போல, 3-லிருந்து 6 மடங்கு தொகையைக் கையில் வைத்திருப்பது நல்லது. மாத சம்பளம் ரூ.20 ஆயிரம் எனில், ரூ.60 ஆயிரத்திலிருந்து ரூ.1.2 லட்சம் வரை வைத்திருப்பது முக்கியம். இந்த அளவு தொகையைச் சேமிப்பாக வைத்தபிறகே, பிற தேவைகளுக்காக பணத்தைச் சேமிப்பது புத்திசாலித்தனமாக இருக்கும். அவசரத் தேவைக்காக சேமித்து வைத்திருக்கும் இந்தப் பணத்தில் 50 சதவிகிதத்தை தனியாக ஒரு வங்கி சேமிப்புக் கணக்கிலும், 50 சதவிகித தொகையை லிக்விட் மியூச்சுவல் ஃபண்ட் திட்டங்களிலும் வைத்திருப்பது நல்லது.

3. கடன் வாங்கி எந்த முதலீட்டையும் மேற்கொள்ளக் கூடாது. அதாவது, சிலர் தங்களுடைய நண்பர்கள் வாங்குவதைப் பார்த்து, தனிநபர் கடனை வாங்கி, நிலம் வாங்குவார்கள். இது முற்றிலும் தவறு. காரணம்,  வாங்கிய கடனுக்கான வட்டியைவிட, முதலீட்டின் மூலம் கிடைக்கும் வருமானம் குறைவாக இருக்க வாய்ப்புள்ளது. கையில் பணம் இருந்தால் மட்டும் முதலீடு செய்வது சிறப்பாக இருக்கும். மேலும், மாத சம்பளத்தில் 30-50 சதவிகிதத்துக்குமேல் கடன் இல்லாமல் பார்த்துக்கொள்வது நல்லது. முடிந்தவரை தனிநபர் கடனை தவிர்ப்பது நல்லது. ஏனெனில், இதற்கு வட்டி விகிதம் அதிகம்.

4.வேலைக்குப் போகிறோம், அதன் மூலம் சம்பளம் கிடைக்கிறது என்றில்லாமல், சில முதலீடுகள் மூலமாக வருமானம் கிடைக்கக்கூடிய வழிகளை மேற்கொள்வது நல்லது. பெரும்பாலான வர்கள் தங்கத்தை சிறந்த முதலீடாக நினைப்பார்கள். தங்கத்தின் விலை முன்புபோல் அதிக லாபம் தருவதாக தற்போது இல்லை. தவிர,  தங்க நகையை விற்கும்போதும் சேதாரம் என்கிற வகையில் கணிசமான தொகையை இழக்க வேண்டியிருக்கும். இதனால் குறைவான லாபமே கிடைக்கும். எனவே, முதலீட்டின் மூலமாக அதிக வருமானம் கிடைக்க வாய்ப்புள்ளதா என்பதைப் பார்த்து முதலீடு செய்வது நல்லது.

5. பள்ளி கல்விக் கட்டணம், இன்ஷூரன்ஸ் பிரீமியம் ஆகியவற்றை ஆண்டின் துவக்கத்தில் மொத்தமாகச் செலுத்திவிடுவது நல்லது. இப்படி செலுத்தும்போது தள்ளுபடி கிடைக்க வாய்ப்புள்ளது. இதற்குத் தேவைப்படும் தொகைக்கு தனியாக வங்கியில் ஆர்டி கணக்கு ஆரம்பித்து, அதன்மூலம் சேமிக்கலாம். அப்போதுதான் வேலை இழப்பின்போதும் இதுபோன்ற முக்கியமான காரியங்கள் தடைபடாமல் இருக்கும்.

6. குடும்ப உறுப்பினர்கள் அனைவரையும் கவர் செய்யும் வகையில் ஹெல்த் இன்ஷூரஸ் பாலிசி எடுத்து வைக்க வேண்டும். அப்போதுதான் எதிர்பாராதவிதமாக ஏற்படும் மருத்துவச் செலவுகளிலிருந்து தப்பிக்க முடியும். ஏனெனில், மருத்துவச் செலவு என்பது எப்போது வேண்டுமானாலும் ஏற்படும். அது வேலை இல்லாத நேரத்தில் நிகழும்போது கூடுதல் மன அழுத்தத்தை உருவாக்கும். மேலும், சிலர் நிறுவனத்தில் வழங்கும் குரூப் இன்ஷூரன்ஸை மட்டும் நம்பியிருப்பார்கள். இது முற்றிலும் தவறு. வேலையில் இல்லாத நேரத்தில் இது கைகொடுக்காது.

7.சம்பளத் தொகை முழுவதுக்கும் செலவுகளைத் திட்டமிடாமல், 70 சதவிகிதக்குள் செலவுகளை வைத்துக்கொள்வது நல்லது. மீதமுள்ள 30 சதவிகித தொகையை முதலீடு செய்வது நல்லது. மாத சம்பளம் ரூ.20 ஆயிரம் எனில், அதில் ரூ.14 ஆயிரத்துக்குள் செலவுகளைத் திட்டமிட வேண்டும். தேவையில்லாத ஆடம்பரச் செலவுகளை முடிந்தவரை தவிர்ப்பது நல்லது. மீதமுள்ள தொகையை நல்ல முதலீட்டுத் திட்டங்களில் முதலீடு செய்வது நல்லது.

8. கடன் வாங்காமல் வாழ்க்கை நடத்துவது நல்லது. வீட்டுக் கடன் போன்ற சொத்து சேர்க்கும் கடன்களை வாங்குவதில் தவறில்லை. காரணம், இதற்கு வட்டி குறைவு. அதுவே தனிநபர் கடன், வாகனக் கடன், வீட்டு உபயோக பொருட்களுக்கான கடன் ஆகியவற்றை முடிந்தவரை தவிர்ப்பதே நல்லது. சில நிறுவனங் கள் ஜீரோ சதவிகிதத்தில் கடன் கொடுக்கிறோம் என்று சொன்னால், உடனே கடன் வாங்க கையை நீட்டிவிடக்கூடாது. இது சாத்தியமா என்பதை நன்கு ஆராய்ந்தபின்பே வாங்க வேண்டும். முன்பின் யோசிக்காமல் கடனை வாங்கிவிட்டால், பிற்பாடு வேலை இழந்து நிற்கும்போது அசலையும் வட்டியையும் தவறாமல் கட்டுவது கூடுதல் சுமையாக இருக்கும்.

9.பார்க்கும் பொருளை எல்லாம் வாங்க  வேண்டும் என நினைக்கக் கூடாது. அந்தப் பொருள் கட்டாயம் தேவையா, அதனால் என்ன பயன் என்பதையெல்லாம் யோசித்த பின்பே முடிவு எடுப்பது புத்திசாலித்தனம். வீட்டுக்கு ஏசி தேவை எனில், அதன் அனைத்து அம்சங்களையும் ஆராய்ந்து பார்த்துவிட்டு, தேவை என்கிற பட்சத்தில் மட்டுமே வாங்க வேண்டும்.

10.வேலை இழப்பு ஏற்பட்டதற்கான காரணத்தை ஆராய்ந்து, அதே தவற்றைத் திரும்பவும் செய்யாமல் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டும். அதோடு நின்றுவிடாமல் இடைப்பட்ட காலத்தில் வேலை சார்ந்த திறமைகள் மற்றும் தகுதியை வளர்த்துக்கொள்வது இக்கட்டான சூழலில் கைகொடுக்கும்.

வி.டி.அரசு, நிதி ஆலோசகர்

உங்களைத் தலைவனாக்கும் 10 கோல்டன் ரூல்ஸ்!

ஒரு சிறந்த தலைவனாகத் திகழ என்னென்ன குணாதிசயங்கள் வேண்டுமோ, அவை அத்தனையுமே கொண்டிருந்தால் மட்டுமே, வெற்றி பெற முடியும். ஏனென்றால், தெளிந்த டெக்னிக்கல் அறிவை மட்டுமே வைத்துக்கொண்டு ஒருவரால் எதிர்காலத்தைக் கணித்து, அதற்கேற்ப கூட இருக்கும் பணியாளர்களை ஒருங்கிணைத்துச் செயல்படுத்திக் கடலளவுக்குப் போட்டிகள் நிறைந்த இந்த உலகில் நம் கம்பெனி என்ற கப்பலை முன்னோக்கிச் செலுத்தி வெற்றி கண்டுவிட முடியாது. இதில் கொடுமை என்னவெனில், லீடர்ஷிப் குறித்த சில எதிர்த்துப் பேசமுடியாத, அதேசமயம் தவறான கோட்பாடுகள் சிலவற்றை (மூடநம்பிக்கை என்று கூடச் சொல்லலாம்) நாம் கொண்டிருப்பதுதான்.
 
முதலாவதாக, யார் வேண்டுமானாலும் லீடராகலாம் என்ற எண்ணம். ஒரிஜினல் லீடர்ஷிப்புக்கான சில சிறப்பான குணாதிசயங் களை அனைவரும் பெற்றிருப்பதில்லை என்ற உண்மையை நாம் ஒட்டுமொத்தமாக மறந்தே போய்விடுகின்றோம். லீடர்ஷிப் குணம் சற்றும் இல்லாத, அதேநேரம் திறமையாகச் செயல்படும் ஒரு மேனேஜரை நாம் லீடர் என்று சொல்வதும் கோமாளித்தனமே. அவர் அவருடைய கடமையை சிறப்பாகச் செய்கின்றார் என்றே கொள்ள வேண்டும். சரியாக வேலை செய்பவரெல்லாம் லீடர் இல்லை. குறிப்பாகச் சொன்னால், நிர்வாகம் செய்வது வேறு. லீடர்ஷிப் என்பது வேறு என்கிறார்கள் ஆசிரியர்கள்.

இரண்டாவது, லீடர்களை உற்பத்தி செய்ய முடியும் என்பதை நாம் நம்புவது. இதற்கான உற்பத்தி செய்யும் டெக்னிக்குகளின் விற்பனை வேறு கொடிகட்டிப் பறக்கின்றது. இத்தனை மில்லி பால், இத்தனை மில்லி டிக்காஷன், இவ்வளவு சர்க்கரை, இவ்வளவு சூடு போன்றவை இருந்தால் அது சூப்பர் காபி ஆவதுபோல் இந்திந்த டெக்னிக்குகளையெல்லாம் ஒருவருக்குக் கற்றுக்கொடுத்தால், அவர் லீடராக மாறிவிடுவார் என்று நினைப்பதெல்லாம் கட்டுக் கதை என்கின்றனர். எத்தனை பெரிய மேனேஜ்மென்ட் ஸ்கூலில் படித்தாலும் லீடர்ஷிப் குணாதிசயம் எள்ளளவும் இல்லாத ஒருவர்  லீடராக மாறிவிட முடியாது என்றே சொல்லலாம்.

அப்புறம் எப்படி லீடராக மாறுவது என்று கேட்கின்றீர்களா?

லீடர்ஷிப் எனில், என்ன என்று முதலில் நீங்கள் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். திறமை, அனுபவம் மற்றும் பழுத்துப் பக்குவப்பட்ட தொலைநோக்கு என்ற மூன்றின் அளவான கலவைதான் லீடர்ஷிப் என்கின்றனர் ஆசிரியர்கள். பழுத்துப் பக்குவப்பட்ட தொலை நோக்கற்ற, ஆனால், அதேசமயம் திறமையும் அனுபவமும் கொண்ட நன்கு பணிபுரியும் மேனேஜர்கள் அனைவருமே லீடர்கள் இல்லை. ஒருவர் பழுத்துப் பக்குவப்பட்ட தொலை நோக்கைப் பெற, முதலில் சுயமாக தெளிவாக இருக்க வேண்டும். அப்போதுதான் கையில் இருக்கும் சவால்களின் மீது முழுக்கவனம் செலுத்த முடியும்.

இதைப் பெற ஒரு மனிதனுக்கு வாழ்க்கையின் தத்துவம் (பிலாசபி ஆஃப் லைஃப்) முதலில் தெளிவாய்ப் புரிய வேண்டும். வாழ்க்கையின் தத்துவம் தெளிவாய்ப் புரிந்த ஒருவனால் மட்டுமே தொழிலில் சிறப்புடன் செயல்பட்டு ஒரு லீடராய்த் திகழ முடியும் என்கின்றனர் ஆசிரியர்கள். ஆனால், வேலை பார்க்கும் இடத்தில் இருக்கும் குறைபாடுகளுக்கெல்லாம் மூலகாரணமே வாழ்க்கையின் தத்துவத்தைப் புரிந்துகொள்ளாமல் செயல்படுவதுதான் என்பதை நாம் முதலில் உணர வேண்டும் என்கின்றனர் ஆசிரியர்கள். இதனாலேயே இந்தப் புத்தகத்தில் அரிஸ்டாட்டில், பிளாட்டோ போன்ற பல பேரறிஞர்களின் கருத்துக்களை உங்களுக்கு வரிசைப்படுத்தித் தந்துள்ளோம் என்கின்றனர் அவர்கள். 

லீடர்ஷிப் என்றால் என்ன என்பதற்கான பதிலை இப்போது பார்ப்போம்.

லீடர்ஷிப் என்பது நிர்வாக ரீதியான வெற்றி கரமான மேலாண்மையல்ல. லீடர்ஷிப்புக்குத்  தேவையான குணாதிசயங்கள் என்பது மிகமிகச் சிறப்பானதும், மாறுபட்டதும் ஆகும். அதனால், எல்லோராலும் லீடராக முடியாது.

அதேபோல், லீடர்களை உற்பத்தி செய்ய முடியாது. சில ஃபார்முலாக்களை வைத்து லீடர் களைத் தயாரிக்க முடியாது. திறமை, அனுபவம் மற்றும் மனித வாழ்க்கையின் நுட்பமான வேறுபாடுகள் மற்றும் உணர்வுப்பூர்வமான சிக்கல்கள் குறித்து பழுத்துப் பக்குவப்பட்ட தொலைநோக்கு என்பவற்றின் கலவையே லீடர்ஷிப் ஆகும்.

ஆணோ, பெண்ணோ ஒரு லீடாராக வேண்டுமென்றால் வாழ்க்கையின் தத்துவத்தை அவர்கள் முழுமையாகப் புரிந்துகொண்டேயாக வேண்டும். அதன் பின்புதான் அவர்கள் உண்மையான லீடராக மாற முடியும்.

இந்த லீடர்ஷிப் குணாதிசயத்தைப் பெற்று வளர்த்துக்கொள்ள பத்து எளிமையான சட்டங்கள் இருக்கின்றன.

1.உன்னை அறிந்துகொள்!

உன்னை முழுமையாக நீ அறிந்துகொள். உன்னுள் இருக்கும் நல்லது - கெட்டது, உன்னுடைய பலம் - பலகீனம் போன்றவற்றைத் தெளிவாய் புரிந்துகொள். சுயபுரிதல் என்பதுதான் லீடர்ஷிப்புக்கான முதல் அஸ்திவாரம்.

2. அதிகாரம் ஆளை அடையாளம் காட்டும்!

அதிகாரம் கிடைத்தால் நாம் எப்படி நடந்து கொள்கின்றோம். அதிகாரத்தைப் புத்திசாலித் தனமாக உபயோகித்தால் உண்மையான லீடர். அதிகாரத்தை அலுவலகம் சிறப்பான நிலையை அடைய உபயோகப்படுத்துவது. உதாரணத்துக்கு,  மேனேஜர்  என்றாலும்கூட அலுவலகத்துக்குக் குறித்த நேரத்துக்கு  வருவது போன்றது. போலியான லீடரோ அதிகாரத்தைத் தண்டனை தருவதற்கு மட்டுமே உபயோகப்படுத்துவார். பிடிக்காதவன் லேட்டாய் வந்தால் மெமோதான்.

3.தோழமை உணர்வை வேலை பார்க்கும் இடத்தில் வரவழைத்தல்!

ஆண்டான், அடிமை என்பதைப்போல் இல்லாமல் எல்லோருடைய முன்னேற்றமும் நமக்கு முக்கியம் என்ற தோழமை உணர்வை வேலை பார்க்கும் இடத்தில் கொண்டுவரத் தெரிந்தவரே உண்மையான லீடராவார். இதில் முக்கியச் சிக்கலே 'நான்' என்பதிலிருந்து 'நாம்' என்று மாறுவதில்தான். கார்ப்பரேட் உலகத்தில் இது சாத்தியமாவது கடினம். வெற்றி வரும்போது அதைத் தன்வசமாக்கிக்கொள்ளாமல் மொத்த டீமுமே இதற்குக் காரணம் என்பதை உணரச் செய்பவரே உண்மையான லீடர்.

4. நம்மால் கட்டுப்படுத்த முடியாத விஷயங்களில் நேரத்தையும் சக்தியையும் செலவிடுவதைத்தவிர்ப்பது!

இதெல்லாம் என் கட்டுப்பாட்டில்  இருப்பது. இவற்றின் மீது நமக்குக் கட்டுப்பாடு கிடையவே கிடையாது என்ற புத்திசாலித்தனமான தெளிவை உண்மையான லீடர் தன்வசம் கொண்டிருக்க வேண்டும். இது தெரிந்துவிட்டால் எனர்ஜியும் நேரமும் பெருமளவில் சேமிக்கப்படும்.

5. எப்போதும் உண்மையை வரவேற்பது!

லீடர் என்பவர் உண்மையை எப்போதும் வரவேற்பவராய் இருக்க வேண்டும். பிழைகள் இருந்து அவைகுறித்து யார் சொன்னாலும் கேட்டு அதைச் சரிசெய்துகொள்ளும் குணம் உடையவராய் இருக்க வேண்டும். போலியான லீடர்கள், சுற்றியிருப்பவர்கள் தங்கள் செயல்பாடு குறித்துக் குறைகளைச் சொல்லாமல் இருக்கத் தங்கள் அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்துவார்கள்.

6.போட்டி, திறமையை வெளிக்கொணரும் என்ற நம்பிக்கையைக் கொண்டிருத்தல்!

போலி லீடர்கள் போட்டி உருவானால் அதை அழிக்கவே முயல்வார்கள். உண்மையான லீடர்களோ போட்டியை வரவேற்பார்கள். ஏனென்றால், போட்டி என்பதே உண்மையான திறனை வெளிக்கொணரும் என்பதில் அவர்கள் நம்பிக்கைக் கொண்டிருப்பார்கள்.

7. ஓர் உயரிய வாழ்க்கை முறையை வாழ்தல்!

தனிமனித நடத்தை என்பதில் ஓர் உயரிய வாழ்க்கையை வாழ்பவர்களே உண்மையான லீடர்களாவார்கள். எதிரிகள் குறித்து காழ்ப்பு உணர்ச்சியும், அவர்கள் கெட்டழிய வேண்டும் என்ற எண்ணமும் கொண்டு திரிபவர்கள் போலி லீடர்களே.

8. தகவல்களை எப்போதும் திறனாய்வு செய்த பின்னரே ஒப்புக்கொள்ளுதல்!

இன்னார் சொன்னார், இப்படித்தான் செய்து வருகின்றார்கள், காலங்காலமாய் இப்படித்தான் என்பது போன்றவற்றை விட்டுவிட்டுப் பெறப் படும் இந்தத் தகவல்களால் என்ன நன்மை. சொல்பவர் யாராக இருந்தாலும் உண்மை எவ்வளவு, பொய் எவ்வளவு போன்ற திறனாய்வு செய்பவரே உண்மையான லீடராவார்.

9. தனிமனித ஒழுங்கின் சக்தியைக் குறைத்து மதிப்பிடாமல் இருத்தல்!

எப்போதுமே ஒரு நல்ல எண்ணத்துடன் செயல்களைச் செய்யுங்கள். ஒரு புரபஷனலாகத் திகழுங்கள். பொய்யையும் திருட்டுத்தனத்தையும், இந்தக் காலகட்டத்தில் இதுதான் சரி என்று சப்பைக்கட்டு கட்டாதவரே உண்மையான லீடர்.

10. நற்குணங்களே தலைவிதி (ஊழ் வினை) என்று நினைத்தல்!

ஒரு நிறுவனத்தின் தலைவிதி என்பது ராசி/நட்சத்திரத்தால் வருவது இல்லை. அதன் குணாதிசயங்களால் மட்டுமே நிர்ணயிக்கப் படுகின்றது என்பதை உண்மையான லீடர்கள் முழுமையாக உணர்ந்திருப்பார்கள்.

இதெல்லாம் எழுதவும் படிக்கவும் நன்றாக இருக்கிறது. நடப்பில் எத்தனை கத்திகள், எத்தனை ஆப்புகள், எத்தனை பாலிடிக்ஸ், எத்தனை கழுத்து நெரிசல், எத்தனை கால்வாரல்கள் என்பீர்கள். சூழலுக்கேற்ப நல்லது கெட்டதை மாற்றிக்கொள்ள வேண்டியதுதான் என்ற வாதத்தைக்கூட நீங்கள் வைக்கலாம். அப்படி மாற்றிக்கொண்டால் அந்தச் சூழலில் மட்டுமே வெற்றி பெறலாம்.

ஆனால், நிறுவனங்கள் நீண்ட நாள் அடிப்படையில் தொடர்ந்து வெற்றிபெறவல்லவா பாடுபடுகின்றன. அந்த நீண்ட நாள் தொடர் வெற்றியை அடைய மேலே சொன்ன குணாதிசயங்களைக் கொண்ட லீடர்களை நிறுவனங்கள் கட்டாயம் கொண்டிருக்க வேண்டும் என்கின்றனர் ஆசிரியர்கள்.

https://books.google.co.in/books?id=0pDBBAAAQBAJ&printsec=frontcover&dq=the+ten+golden+rules+of+leadership&hl=en&sa=X&ei=DJ2_VMrfJsPDmwWxyYHQAQ&redir_esc=y#v=onepage&q=the%20ten%20golden%20rules%20of%20leadership&f=false

வாழ்க்கை என்னும் வாத்தியார் - வீழ்வதற்கல்ல வாழ்க்கை

​

பள்ளி மற்றும் கல்லூரியோடு பாடம் படிப்பது முடிந்து விடுகிறது என்கிற முடிவிற்கு, நம்மில் பலர் வந்து விடுகின்றனர். தமக்கு பாடம் நடத்துபவர்கள், வகுப்பு ஆசிரியரோடு முடிந்து போயினர் என்பது, இவர்களது எண்ணமாக உள்ளது. ஆனால், உலகமே ஒரு பள்ளிக்கூடம், கல்லூரி மற்றும் பல்கலைக்கழகம் தான்!
வகுப்புகளில் பாடங்களை கவனிக்க தவறினால், சில பல மதிப்பெண்கள் தான் குறைந்து போகும். ஆனால், உலகம் எனும் வகுப்பறையில், காணும் காட்சிகளே கரும்பலகைகளாகவும், நம்மோடு வாழ்கிற, சந்திக்கிற, கடந்து போகிற மனிதர்களே ஆசிரியர்களாகவும், வாழ்வில் நாம் அடையும் உயரங்களே மதிப்பெண்களாகவும் உள்ளன. இதை உணர முற்பட்டால், கட்டணம் இல்லாமலேயே பல பாடங்கள், இலவசமாக நமக்கு நடத்தப்படுவதை அறிய முடியும்.

இரவில்  தூங்கப்போகும் முன், அன்றைய தினம் நடந்த சம்பவங்களை, 'பிளாஷ்பேக்'குகளாய் ஓட்டிப் பாருங்கள்... குறைந்தது, பத்து படிப்பினைகளாவது நமக்கு கற்றுக் கொடுக்கப்பட்டிருக்கும்.

ஆனால், இவற்றை, வகுப்பறையில் கவனம் இல்லாமல், ஜன்னலுக்கு வெளியே வேடிக்கை பார்த்தபடி, கற்பனை உலகில் சஞ்சரித்துக் கொண்டு இருக்கும் மாணவனைப் போலவே, எதையும் மனதில் பதித்துக் கொள்ளாமல் விட்டு விடுகிற மனிதர்கள், வாழ்க்கையில் நாள்தோறும் நடக்கும் தேர்வுகளில், தோற்றுப் போகின்றனர்.

'யோவ் சாவு கிராக்கி... வீட்ல சொல்லிக்கினு வந்துட்டியா... ஆண்டவன் உனக்கு கண்ணைப் பின்னாலயா வச்சிருக்கான்... வந்திட்டானுங்க பெரிசா வண்டி ஓட்றதுக்கு...' என்று சென்னையில் சிலர் திட்டும் போது, அவர்கள் மீது கோபம் காட்டுவோர் உண்டு. ஆனால், 'நாம் அலட்சியமாக வாகனம் ஓட்டுகிறோம், நம் முழு கவனம் சாலையில் இல்லை...' என்பதை, அவர் அழகுற நமக்கு பாடம் நடத்தி விட்டு செல்கிறார் என்பது பிடிபடுவதில்லை. இதை, மனதில் பதித்து, மறுபாதி தூரத்தையாவது, கவனமாக ஓட்டுகிற அக்கறையும் ஏற்படுவது இல்லை.

ஆசிரியர் கொடுத்த அடிகள் மட்டுமே ஒரு மாணவனின் நினைவில் நிற்கின்றன. அவரது அக்கறையையும், கரிசனத்தையும் புரிந்து கொள்ளாத நம் மாணவ காலத்து அறியாமையை இன்னும் தொடர்ந்தால் அது எப்படி சரியாகும்?

மருத்துவமனைகளில் நம் நண்பர்கள் ஏமாந்த கதைகள், முதலீட்டு விஷயத்தில் பிறர் செய்த தவறுகள், உறவுகளை கையாளத் தெரியாமல், விரிசல்களை உண்டாக்கிக் கொண்ட சம்பவங்கள், அன்பை சரிவர பரிமாறி கொள்ளாமல் சொதப்பலில் முடிந்த நட்புகள், கழற்றிக் கொண்டு விட்ட காதல்கள், பேசத் தெரியாமல் பேசி, மாட்டிக் கொண்ட நிகழ்வுகள் ஆகியவற்றை நாம் தினம் தினம், கடந்து தான் வருகிறோம். ஆனாலும், பிறர் செய்த தவறுகளையே தொடர்ந்து செய்து, வம்பில் மாட்டிக் கொள்வதுடன், விரல்களையும் சுட்டுக் கொள்கிறோம்.

வகுப்பில் கணக்குகளை தவறாகப் போட்டால், நஷ்டம் சொற்பம் தான். ஆனால், வாழ்க்கை கணக்குகள் அப்படி அல்ல. அன்றாடம் நமக்கு பாடம் புகட்டிய வாழ்க்கைச் சம்பவங்களை, ஒரு நோட்டுப் புத்தகத்தில் எழுதி வைத்துக் கொள்ளுங்கள். (என்னது... உங்களுக்கு அபார நினைவாற்றலா... அப்படியானால் எழுத வேண்டாம்!)
அவ்வப்போது இந்த நினைவுகளை, பதிவுகளை புரட்டிப் பாருங்கள். இந்த, 'ரிவிஷன்' வாழ்க்கை பரிட்சையில் தேர்ச்சி பெற, ரொம்பவும் பயன்படும்!

லேனா தமிழ்வாணன்

சைனஸ் பிரச்னை தடுக்க... தவிர்க்க..

எம்.ராமகிருஷ்ணம ராஜூ, காது, மூக்கு, தொண்டை நிபுணர்

 

பனிக்காலம் வந்தால், சிலருக்கு விடாத தலைவலி மற்றும் தும்மல் படுத்திஎடுத்துவிடும். தூசி இருக்கும் பகுதிக்குச் சென்றால், விடாது தும்மிக்கொண்டே இருப்பார்கள். கேட்டால், ''சைனஸ் பிரச்னைங்க, தீரவே இல்ல'' எனக் கவலையோடு சொல்வார்கள். சைனஸ் பிரச்னை ஏன் வருகிறது? அதை எப்படித் தவிர்ப்பது?

சைனஸ் என்றால் என்ன?

நமது மூக்கைச் சுற்றி, நான்கு காற்றுப் பைகள் உண்டு. மூளை மூக்கு, கன்னம் மூக்கு, மூக்கு நெற்றி இணையும் இடம், கண்கள் மற்றும் மூக்குக்கு இடைப்பட்ட பகுதிகளில் இந்த காற்றுப் பைகள் அமைந்திருக்கின்றன. இந்த காற்றுப் பைகள், நாம் சுவாசிக்கும் ஆக்சிஜனை குறிப்பிட்ட வெப்பநிலையில் நுரையீரலுக்கு எடுத்துச் செல்ல உதவுகின்றன. இந்த காற்றுப் பைகளே சைனஸ் பகுதி என அழைக்கப்படுகின்றன.

சைனஸ் பிரச்னை எப்படி வருகிறது?

சைனஸ் பகுதியில் ஒரு திரவம் சுரந்து, நமது மூக்கில் உள்ள சளி சவ்வுக்கு ( Mucous membarane) வரும். இந்த சளி சவ்வுதான், நாம் சுவாசிக்கும் வெப்பமான காற்றை ஈரபடுத்தி, சைனஸ் பகுதிக்கு அனுப்புகிறது. சைனஸ் பகுதியில் ஏதேனும் பிரச்னை ஏற்பட்டால், திரவம் காற்றுப் பையிலேயே தங்கிவிடும். இதன் காரணமாக பல பாதிப்புகள் முகத்தில் ஏற்படக்கூடும். சைனஸ் பகுதியில் ஏற்படும் இந்த பிரச்னைக்கு 'சைனசிட்டிஸ்' (Sinusitis) என்று பெயர். மூக்குத் துவாரத்தைப் பிரிக்கும் எலும்பு வளைவாக இருப்பதன் காரணமாகவும், சைனஸ் பகுதிக்கு அருகில் இருக்கும் எலும்பின் முறையற்ற வளர்ச்சியாலும், மூக்குப் பகுதிக்குள் 'பாலிப்' (Polyp) எனப்படும் மூக்கு சதை வளர்ச்சி காரணமாகவும், சைனஸ் பிரச்னை வருகிறது. பெரும்பாலும் சுற்றுச்சூழல் மாசு, அலர்ஜி காரணமாக சைனஸ் பிரச்னை வருகிறது.

சைனசிடிஸ் அறிகுறிகள் என்ன?

கன்னம், நெற்றிப் பகுதியில் கடுமையான வலி ஏற்படும்.

தலையைக் கீழே கவிழ்த்தால், தாங்க முடியாத தலைவலி இருக்கும்.

அடர்த்தியான மஞ்சள் நிறத்தில் சளி வெளியேறும், சிலருக்கு சளி சிந்தும்போது, ரத்தமும் சேர்ந்து வரும். சளி, கடுமையான நாற்றத்துடன் இருக்கும்.

மூக்கைத் தொட்டாலே, கடுமையான வலி ஏற்படும்.

இரவு நேரத்தில் இருமல் வரும். காலையில் எழுந்தவுடன் தொடர்ச்சியாகத் தும்மல் வரும்.

பல் வலி, காது வலி ஏற்படும். வாசனை, சுவை உணர்வு குறையும்.

காய்ச்சல் வரலாம், உடல் சோர்வாக இருக்கும். வேலையில் கவனம் செலுத்த முடியாது.

சைனஸ் பிரச்னை உள்ளவர்கள் என்ன செய்ய வேண்டும்?

யூக்லிப்டஸ் எண்ணெயைக் கலந்து, நீராவி பிடிக்கலாம், தைலம் தடவலாம். தும்மலைத் தடுக்க, மருத்துவர் ஆலோசனைப்படி மாத்திரைகள் எடுத்துக் கொள்ளலாம். மருத்துவர் பரிந்துரையின் பேரில், குறிப்பிட்ட காலத்துக்கு ஸ்டீராய்டு கலந்த ஸ்ப்ரே பயன்படுத்தலாம். மருத்துவர் பரிந்துரை இல்லாமல் ஸ்டீராய்டு கலந்த சொட்டு மருந்துகளை மூக்கினுள் விட வேண்டாம்.

இந்த சிகிச்சைமுறைகளில் சரியாகவில்லை எனில், எண்டோஸ்கோப்பி சிகிச்சை மூலமாக சைனஸ் பகுதியில் உள்ள திரவம் அப்புறப்படுத்தப்படும். எலும்புப் பகுதி, சதைப் பகுதியில் பிரச்னை இருந்தால் மருத்துவர் ஆலோசனைப்படி அறுவைசிகிச்சை செய்துகொள்ளலாம். ஆனால், உடனே பலன் இருக்காது. தொடர்ந்து, ஓரிரு வருடங்களுக்கு, மருத்துவர் பரிந்துரைப்படி மாத்திரை மருந்துகளைச் சாப்பிடவேண்டும். சைனஸ் பிரச்னை வருவதற்கான அறிகுறி அறிந்து, பிரச்னை பெரிதாகாமல் தடுப்பதே புத்திசாலித்தனம்.

சைனஸ் பிரச்னைக்கு எளிய டிப்ஸ்!

பனிக்காலத்தில் அதிகாலை, இரவு வேளைகளில் வெளியே செல்வதைக் குறைத்துக்கொள்ளவும்.

படுக்கை, தலையணை, படுக்கையறை ஆகியவற்றைச் சுத்தமாக வைத்திருக்கவும். தலையணை உறைகளை அடிக்கடி துவைத்து, மாற்றவும்.

கைக்குட்டைகளைக் கொதிக்கும் தண்ணீரில் சில நிமிடங்கள் ஊறவைத்து, துவைத்துப் பயன்படுத்தவும். கைக் குட்டையை அடிக்கடி மாற்றவும்.

நூல் மற்றும் கயிற்றுத் துகள்கள் பரவியிருக்கும் இடங்கள், புகை, ஒட்டடை, சிமென்ட் இருக்கும் இடங்களுக்குச் செல்ல வேண்டாம்.

இருசக்கர வாகனத்தில் செல்லும்போது, கண்டிப்பாக மாஸ்க் அணிய வேண்டும்.

சைனஸ் பிரச்னை உள்ளவர்கள், செடி, பூக்கள், மரங்கள் இருக்கும் பகுதியில் உலவ வேண்டாம். வீட்டில் கரப்பான் பூச்சி பெருகவிடாமல் தடுக்க வேண்டும்.

அசுத்தமான நீர் நிலைகளில் குளிக்க வேண்டாம். குளிர்பானம் குடிப்பதைத் தவிர்க்க வேண்டும்.

அலர்ஜி ஏற்படுத்தும் உணவுகளைக் கண்டறிந்து, அவற்றை சாப்பிடுவதை அறவே தவிர்க்க வேண்டும்.

மூக்குப்பொடி போடுவதையும்,புகை பிடிப்பதையும் அறவே தவிர்க்க வேண்டும்.

குரு பக்தி

​

'ஈச்வரனைக் காட்டிலும் குரு பெரியவர். ஈசுவர பக்தியைக் காட்டிலும் குருபக்தி விசேஷம் என்கிறார்களே ஏன்?' என்று கேட்டால், ஈசுவரனை யாரும் பார்க்கவில்லை. பிரத்தியக்ஷமாக நாம் பார்க்கக்கூடிய ஒரு மனிதர் எப்போதும் சுத்தமாய், ஞானம் உடையவராய், அசைவு இல்லாத சித்தம் உடையவராய், அப்பழுக்கு இல்லாமல் நமக்குக் கிடைத்துவிட்டால் நாம் எந்த மனச்சாந்திக்காக ஈசுவரனிடத்தில் போகிறோமோ அந்த சாந்தி இவரிடம் பக்தி செலுத்தினாலே கிடைத்து விடுகிறது. அதனால் தான்,

குருர் ப்ரஹ்மா குருர் விஷ்ணு: குருர் தேவோ மஹேச்வர:|

என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள். இந்த சுலோகத்தில் குருவுக்கும் பரமாத்மாவுக்கும் அபேதம் சொல்லியிருப்பது ஒரு விசேஷம். Incidental - ஆக இதிலேயே இன்னொரு விசேஷம், இதில் விஷ்ணு, சிவன் இருவரையும் சொல்லியிருப்பதால் இந்த சுலோகத்தைச் சொல்லி நாம் குருவந்தனம் பண்ணினால் நமக்கு சிவ- விஷ்ணு அபேத பாவமும் உண்டாகி விடும்.

ஜகத்தை சிருஷ்டிப்பது, பரிபாலிப்பது போன்ற பல காரியங்கள் ஈசுவரனுக்கு இருக்கின்றன. அவை எல்லாம் குருவுக்கு இல்லை. அவனுக்கு ஆபீஸ் உண்டு. இவருக்கு ஆபீஸ் இல்லை. ஆபீஸ் இருக்கிறவனிடம் போய்த் தொந்தரவு கொடுப்பதைவிட ஆபீஸ் இல்லாமல் சும்மா இருக்கிறவரிடம் நம் காரியத்தை மிக எளிதாக முடித்துக் கொண்டு விடலாம்.

ஈச்வரனுக்கு என்ன என்ன உத்தமமான குணங்கள் எல்லாம் இருக்கின்றனவோ அவை எல்லாம் இந்த குருவிடத்தில் இருக்கின்றன. இவர் சுத்தமானவர். பொய் சொல்லாதவர். வஞ்சனை தெரியாதவர். இந்திரியங்களை எல்லாம் வென்றவர். கருணை நிறைந்தவர். மகா ஞானி. இவரைப் பிரத்யக்ஷமாக பார்க்கிறோம். பகவானையோ பிரத்யக்ஷத்தில் பார்க்க முடியவில்லை. ஆகவே குருவின் திருவடிகளைப் பற்றிக்கொண்டு பக்தி செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டால், ஈசுவர பக்தியினால் நமக்கு என்ன அனுகூலங்கள் உண்டாகின்றனவோ அத்தனையும் சுலபமாக உண்டாகிவிடும். அதனால் தான் குருபக்தி உயர்ந்தது என்று சொன்னார்கள்.

ஆனால் தெய்வ பக்தியை மறக்கக் கூடாது. இந்த குருவை இவனோடு சேர்த்து வைப்பதே தெய்வந்தானே? தெய்வ அநுக்ரஹம் இல்லாவிட்டால் இந்த குருவை இவன் எப்படி அடைவான்?

தெய்வாநுக்ரகத்தாலேயே ஒருத்தனுக்குக் கிடைக்கிற மூன்று பெரிய வாய்ப்புகள்: ஒன்று, மநுஷ்ய ஜன்மா கிடைப்பது. இரண்டு, சத்ய தத்துவத்தைத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்ற ஆசை பிறப்பது. மூன்று, மகா புருஷனான ஒரு குரு கிடைப்பது என்று ஆசார்யாள் 'விவேக சூடாமணி' யின் ஆரம்பத்தில் சொல்லியிருக்கிறார்.

எல்லோருக்கும் எக்காலத்திலும் குரு ஈச்வரன்தான். தக்ஷிணாமூர்த்திதான். நம் குருவுக்கும் அந்த குருவுடைய குருவுக்கும் அவருடைய குருவுக்கும் ஞானம் எப்படிப் பூர்ணமாக ஏற்பட்டிருக்கும்? இப்படி ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு குருவைச் சொல்லிக்கொண்டே போனால் கடைசியில் ஒருத்தருக்கு சாக்ஷாத் ஈசுவரனேதான் குருவாக இருந்து ஞானத்தைத் தந்திருக்க வேண்டும் என்று தெரியும். அதனால்தான் தெய்வத்தை மறக்கக் கூடாது என்றார்கள்.

இதையே வேறு விதமாகவும் சொல்வதுண்டு. குரு, ஈசுவரன் என்ற இரண்டு பேர் என்று வைத்துக் கொள்ளாமல் ஈசுவரனே குருவாக வந்திருக்கிறான் என்று வைத்துக் கொண்டு விட்டோமானால் குரு பக்தி, ஈசுவர பக்தி என்ற இரண்டு தனித்தனியாகப் பண்ணவேண்டாம். குருவே ஈசுவரன் என்று கருதி அந்த குருவான ஈசுவரன் ஒருத்தனிடத்திலேயே பூர்ண சரணாகதி பண்ணிவிடலாம்.

குரு பரம சுத்தமானவராக, உத்தமமானவராக இல்லாவிட்டாலும்கூட, இவர் மூலமாக நாம் நித்திய சுத்தனும் உத்தமோத்தமனுமான ஈசுவரனையே பக்தி பண்ணுவதால், அந்த ஈச்வரனே இவர் மூலமாக நமக்கு அனுக்கிரகம் பண்ணிவிடுவான். இதனால் தான் குருவையே பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன், இந்த மூன்றுக்கும் ஆதாரமான பரப்பிரம்மம் என்று எடுத்த எடுப்பில் சொல்லிக் கொடுக்கிறார்கள்.

குருர் ப்ரஹ்மா குருர் விஷ்ணு : குருர் தேவோ மஹேச்வர :|

குருஸ் ஸாக்ஷாத் பரப்ரஹ்ம தஸ்மை ஸ்ரீகுரவே நம :||

(தெய்வத்தின் குரல் இரண்டாம் பாகம்)

Deserve, before you desire ( Brahman)

​

Deserve before you desire

 

A visitor: Baba, What is God like?

 

Baba: (Not addressing the visitor but addressing a devotee X ) Go to Bagchand Marwadi and tell him Baba wants Rs.100/- and bring the money.

 

X (returning in a minute): The Marwadi says he has no money and sends his namaskars.

 

Baba: Go to the next money lender and ask him for a loan of Rs.100/- for me.

 

X (returning in a minute): He says he has not got the money.

 

Baba: Fetch Nana Saheb Chandorkar (and when Nana came)

 

Baba: Nana, I want Rs.100/-

 

Then Nana wrote a chit to Bagchand Marwadi for a loan of Rs.100.

 

The money was at once sent by the Marwadi.

 

Baba: All is like this in the world.

 

Visitor later on to Das Ganu Maharaj: Why did not Baba answer my question?

 

Das Ganu: He has.

 

Visitor: How?

 

Das Ganu: When others asked for money, it was not forthcoming. Nana Saheb asked for it and got it at once. Similarly the man who merely wants to know Brahman does not get it. It is he who is qualified to know it that gets it. Baba's answer is, "Deserve, before you desire ( Brahman)".

 

(From Baba's Charters and Saying – 132)

Guruvaar Prarthna

Guruvaar Prarthna

 

Our Beloved Sadguru Sainath, please accept our humble prayers on this Holy day of Guruvaar. Baba why do you give us wants and desires, if we succeed our delightness stays for a moment, otherwise we are gloomy, despair and sorrow. As soon as one want is gratified, another new one crops up and no end to our wants and consequently our worries, restlessness, anxieties and fear continues. Baba we pray to stop this ignorance and we surrender to Your Lotus Feet and submit all our wants, needs,  worries and desires. You know what is best for us, give us the right thing at right time, until such time we pray and meditate on You. On this holy day we start our prayers after reading the following ovi verses from Your Satcharita.

 

Even in such a pathetic situation, Bhau chanted Sai's name. "Enough of this suffering. Even death is preferable", he cried surrendering to Sai.

 

He sent a message to Baba: "I am weary of bearing this pain. How many abscesses do I have on my body! I do not have the strength to bear this.

 

Throughout my life I have acted correctly. Why should I have to undergo this painful condition? I have never deviated from the path of righteousness. Why should I be punished and for what sin?

 

Baba! I can longer bear this pain on account of the guineaworms, which is similar to death. Instead let me die now. I shall undergo the suffering in my next life.

 

There is no alternative but to bear the pain. I shall have to take many more births. But that which is destined cannot be avoided. Dull-witted though I am, I realise it.

 

I will happily take ten more births, in which I shall undergo the fruits of my 'karma'. But grant me the boon of ending this present life.

 

Enough of this life. Release me from this birth. I do not wish to undergo this pain. That is all that I ask for now ".

 

Listening to this prayer, the Siddha-rana felt compassion; and for Dr. Pillai's satisfaction showered the nectar of mercy. Savour it.

 

Then seeing this utterly painful condition of Dr. Pillai, notice what the devotee's wish-fulfilling tree did to remove it.

 

This message from Dr. Pillai was brought by Dixit. Listening to this news, Baba said: "Go and tell him to be fearless ".

 

 And the further message he sent: "Why should he be crippled for ten lives? He has to bear it out only for ten days; and we shall both share it.

 

When I am capable of granting liberation, material desires, or spirituality, are you being brave in asking for something meaningless like death?

 

I bow down to Sree Ganesh

I bow down to Sree Saraswati

I bow down to the Guru

I bow down to the Family Deity

I bow down to Sree Sita-Ramachandra

I bow down to Sree Sadguru Sainath.

 

-(from Shri Sai Samartha Satchrita, Chapter 34, Ovi 53 - 64)

ரெடிமேட் உணவுகளில் கலக்கப்படும் ரசாயனங்களும், அது ஏற்படுத்தக்கூடிய பாதிப்புகளும்

இன்றைய அவசர உலகில் சென்னை, மும்பை, டெல்லி போன்ற மெட்ரோபாலிட்டன் நகரங்கள் முதல், அடுத் தடுத்த இடங்களில் இருக்கும் நகராட்சிகள் வரை வேர் ஊன்றி உள்ளது 'ரெடி டு ஈட்' உணவுகளின் வியாபாரம். 'பெரு நகரங்களில் 82% குடும்பங்கள் ரெடிமேட் உணவுகளிடம் சரணடைந் துள்ளன' என்கிறது சமீபத்தில் வெளியான ஒரு புள்ளிவிவரம். பல மணி நேர சமையலறைச் சுமையை, சில நிமிடங்கள் ஆக்கியிருப்பதாலே பலராலும் விரும்பப்படும் இந்த ரெடிமேட் உணவுகளில் கலக்கப்படும் ரசாயனங்களும், அது ஏற்படுத்தக்கூடிய பாதிப்புகளும் நிறைய நிறைய! அதைப் பற்றியதே இந்தக் கட்டுரை!

உங்கள் உணவில் எத்தனை கெமிக்கல்கள்?!

''காஸ்மெடிக் பொருட்கள் வாங்கும்போதுகூட நார்மல் சருமத்துக்கானதா, வறண்ட சருமத்துக் கானதா, காலாவதி தேதி என்ன என்பதை எல்லாம் பார்த்து வாங்கும் நம் மக்கள், உண்ணும் உணவு விஷயத்தில் அந்த அக்கறையைக் காட்டாதது வேதனைக்குரிய விந்தை!''

''சப்பாத்தி, பரோட்டா, இடியாப்பம், பனீர் மசாலா, மீன் கிரேவி என வகை வகையாக வந்திருக்கும் ரெடிமேட் உணவுகளை வாங்கும்போது, அதில் கலந்துள்ள பொருட்கள் என்னென்ன, அந்தப் பொருட்கள் ஏற்படுத்தும் விளைவுகள் என்ன, அந்நிறுவனம் அரசு அனுமதி பெற்றதா போன்றவற்றைப் பார்க்க வேண்டும் என்ற விழிப்பு உணர்வுகூட இங்கு பலருக்கும் இல்லை. 'ரெண்டு நிமிடம் அடுப்பில் வைத்து இறக்கினால், சமையல் முடிந்தது' என்கிற எளிமையை மட்டுமே பார்த்து வாங்கிச் சாப்பிடும் அந்த உணவுகளில் பலவும்... 15 வயதில் கேன்சரையும், 25 வயதில் சர்க்கரை நோயையும் தரவல்லது என்பதை அறிவீர்களா?

காலையில் சமைக்கும் உணவு, இரவுக்குள் கெட்டுவிடும் என்பதே இயல்பு. கெடவேண்டும் என்பதுதான் இயற்கையின் நியதி. ஆனால், ஓர் உணவுப் பொருளை, நாள் கணக்கில்... மாதக்கணக்கில் எல்லாம் கெடாமல் வைக்க வேண்டும் என்றால், அதில் எந்தளவுக்கு செயற்கைப் பொருட்களைச் சேர்க்க வேண்டும்? அப்படிச் சேர்க்கப்படும் பதனப்பொருட்கள் (preservative) மற்றும் ரசாயனங்கள் உடலில் நச்சுத்தன்மையை உண்டாக்கி சிறுநீரகம், கல்லீரல் ஆகியவற்றை பாதிக்கும்தானே!

உணவுப்பொருட்கள் நீண்ட நாள் கெடாமல் பதப்படுத்து வதற்காகச் சேர்க்கப்படும் சல்ஃபைடு, ஆஸ்துமா மற்றும் மனநலன் சார்ந்தபிரச்னையை விளைவிக்கக்கூடும். ரெடிமேட் உணவுகள் பெரும்பாலும் குளிர்விக்கப்பட்ட அல்லது உறைந்த நிலையில் இருப்பதால், அந்த உணவின் சுவை குறைவது இயல்பு. இதைத் தவிர்க்கும் பொருட்டு, ரெடிமேட் உணவு வகைகளைத் தயாரிக்கும் நிறுவனங்கள், சுவையைத் தக்கவைக்க சர்க்கரை, உப்பு, கொழுப்பு, நறுமணம், வண்ணங்கள் போன்றவற்றை அளவுக்கதிகமாகச் சேர்க்கிறார்கள். ரெடிமேட் உணவுகளில் உள்ள அதிக கொழுப்பு, இதயத்தைக் கடுமையாகப் பாதிக்கக்கூடும். சரும நோய்கள், உடல் பருமன், நீரிழிவு, உயர்ரத்த அழுத்தம் போன்ற வளர்சிதை மாற்ற பிரச்னைகளையும் தரவல்லது இந்த ரெடிமேட் உணவுகள். அசைவ உணவுகளைப் பதப்படுத்த சேர்க்கப்படும் சோடியம்... அலர்ஜி, வாந்தியில் தொடங்கி, புற்றுநோய் வரை பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தலாம்.

வீட்டில் தயாராகும் உணவுகளைவிட, ரெடிமேட் உணவுகள் வழங்கும் ஊட்டச் சத்துகள் குறைவு. அவை கெட்டுப் போகாமல் இருக்க பல வேதியியல் முறைகளுக்கு உட்செலுத்தப்படும்போது, அதிலுள்ள சத்துகள் அழிந்துபோகும். எனவே, ஒருவர் தொடர்ந்து ரெடிமேட் உணவுகளை எடுத்துக் கொள்ளும்போது, உடலுக்குத் தேவையான ஊட்டச்சத்துகள் கிடைக்காமல் போவதோடு, அது அவரின் உடல் வளர்ச்சியைக் குறைத்து, நோய் எதிர்ப்பு சக்தியையும் கரைக்கும்.

உணவு அரசியல்!

ரெடிமேட் உணவுகள், ஓர் உலக அரசியல் காரணி. சந்தையில் தங்களின் பொருளை நிலைநிறுத்த பெரும்பாலான நிறுவனங்களும் லாபத்தை மட்டுமே குறிக்கோளாகக் கொண்டு, மக்களின் ஆரோக்கியம் பற்றிய அக்கறையை புறந்தள்ளுகின்றன. தேவை லாபம். அதைப் பெற, மணம், வண்ணம், கெட்டுப்போகாமல் நீடிக்கும் தன்மை என இவற்றுக்காக எதையும் சேர்க்கலாம் என்பது இவர்களின் கொள்கை. அவற்றை வாங்கிச் சாப்பிடும் நமக்கு என்ன நேரும் என்று கவலைப்பட, அவர்கள் நம் அம்மாவோ, பாட்டியோ இல்லையே!

2011-ம் ஆண்டு மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வு, 2015-ம் ஆண்டுக்குள் இந்தியாவில் 'பேக்' செய்யப்பட்டு விற்பனை செய்யப்படும் உணவுப்பொருட்களின் விற்பனை 30 பில்லியன் டாலரைத் தொடக்கூடும் என்கிறது. இதில் உங்களுடைய பணமும் சேரத்தான் போகிறதா?!'' என்று கேட்டு முடித்தார், ஊட்டச்சத்து நிபுணர் பவானி.

கெமிக்கல் விருந்து!

மக்களிடையே உணவுப் பொருட்கள் குறித்த விழிப்பு உணர்வை தொடர்ந்து ஏற்படுத்தி வருபவர், சென்னையைச் சேர்ந்த 'கான்சர்ட்' எனும் தன்னார்வ நிறுவனத்தின் இயக்குநர் சந்தானராஜன். அவர் பேசும்போது, ''ரெடிமேட் உணவுகளில் பல வகையான கெமிக்கல்கள், குறைந்த விலையில் கிடைக்கும் தடைசெய்யப்பட்ட வண்ணங்கள், பாதிப்புகளை ஏற்படுத்தும் கலவைகள் என பலவற்றையும் கேட்பாரற்றுக் கலந்து வருகின்றன பல நிறுவனங்கள். மேலும், பேக் செய்யப்படும் பிளாஸ்டிக்குகள் ஏற்படுத்தும் பாதிப்புகளும் பல. அப்படியான பிளாஸ்டிக் மெட்டீரியலில் பேக் செய்யப்பட்ட உணவுகளை நாங்கள் 'கெமிக்கல் விருந்து' என்று குறிப்பிடுவோம்.

சாதாரணமாகவே பிளாஸ்டிக் ஆபத்தை விளைவிக்கக்கூடியவை. இதில் மாதக்கணக்கில் உணவு பதப்படுத்தப்படும்போது ஏற்படும் மாற்றங்களும், விளைவிக்கும் கேடுகளும் நிறைய. எங்கள் 'கான்சர்ட்' அமைப்பும், இன்னும் பல நுகர்வோர் அமைப்புகளும் 'உணவுப் பொருட்களின் பயன்பாட்டுக்குத் தகுதியான பிளாஸ்டிக் பொருட்களுக்கு பிரத்யேக முத்திரை ஒதுக்குங்கள்' என்று பல முறை அரசிடம் வலியுறுத்தி ஓய்ந்துவிட்டோம்!

வண்ணமும், குறியீடும்!

பொதுவாக, உணவு வகைகளில் பயன்படுத்தக்கூடிய வண்ணங்களில் இரண்டு வகை உண்டு. ஒன்று இயற்கை வண்ணம் (natural),மற்றொன்று செயற்கை வண்ணம் (synthetic) .கறிவேப்பிலையில் உள்ள பச்சை நிறம், கேரட்டில் உள்ள ஆரஞ்சு நிறம் போன்றவை இயற்கை வண்ணங்கள். செயற்கை நிறங்களில் அனுமதிக்கப்பட்டுள்ள 8 நிறங்களைத் தவிர மற்ற நிறங்களைப் பயன்படுத்தக்கூடாது என்பது விதிமுறை. ஆனால், பெரும்பாலான நிறுவனங்கள் மிகக்குறைந்த விலைக்கு கிடைக்கிறது என்பதற்காக தடைசெய்யப்பட்டுள்ள வண்ணங்களை ரெடிமேட் உணவுகளில் பயன்படுத்தி வருகிறார்கள்.

விளம்பரங்களை நம்ப வேண்டாம்!

விளம்பரங்களில், 'இதில் இந்தச் சத்து உள்ளது', 'ஃப்ரெஷ்ஷாக கிடைக்கும்', 'ரெண்டே நிமிஷத்தில் சமையல் ரெடி' என்றெல்லாம் கூவுபவர்கள், தங்களுக்கு தரப்பட்ட தொகைக்காக கேமரா முன் பேசியவர்களே! எனவே, விளம்பர யுக்திகளுக்கும், விளம்பரங்களில் தோன்றுபவர்களின் வார்த்தைகளுக்கும் ஏமாறாதீர்கள்.

கொதிக்காத ரசம், முக்கால் பதம் வெந்த கத்திரிக்காய், மசித்த கருணைக்கிழங்கு என்று ஒவ்வொரு உணவையும் பதம் பார்த்துச் சமைத்தவர்கள் நம் பாட்டிகளும், அம்மாக்களும். சமைப்பதற்கு சோம்பேறித்தனப்பட்டு ரெடி டு ஈட்' உணவுகளை வாங்கிச் சாப்பிடும்போது, அதன் விலைக்கு தோல் அலர்ஜியில் இருந்து புற்றுநோய் வரை நமக்கு இலவசமாகத் தரப்படுகிறது என்பதை நொடிப்பொழுது மனதில் நிறுத்துங்கள்!''

---

''வேண்டவே வேண்டாம்!''

ரெடிமேட் உணவு தயாரிக்கும் நிறுவனம் ஒன்றில் வேலை செய்யும் நண்பர் ஒருவர், தன் பெயர் தவிர்த்துப் பேசினார்.

''நான் கண்கூடாகப் பார்க்கும் அனுபவத்தில், ரெடிமேட் உணவுகளை விஷம்னுதான் சொல்வேன். 99% ரெடிமேட் உணவு நிறுவனங்களுக்கு லாபம் மட்டுமே இலக்கு. யார் குறைந்த விலைக்கு உணவைக் கொடுத்து, அதிக வாடிக்கையாளர்களைப் பிடிக்கிறாங்கனு அந்த நிறுவனங்களுக்கு இடையில நடக்குற போட்டியில, உணவுப் பொருள்ல கலக்கப்படும் கெமிக்கல்ஸ், அதோட தரம் பத்தி எல்லாம் அவங்களுக்கு கவலையே இல்ல. ரெடிமேட் உணவு தயாரிக்கும் நிறுவனங்கள்ல வேலை செய்யும் பணியாட்களில் இருந்து, உரிமையாளர்கள் வரை அந்த உணவுகளை யாரும் சாப்பிட மாட்டாங்க. ஏன்னா, அந்தளவுக்கு அதில் அட்டூழியம் நடக்குது. மனசாட்சி உறுத்தலோடதான் இந்த வேலையைப் பார்க்குறேன். வேற வேலை தேடிட்டு இருக்கேன். முடிந்தவரை யாரும் ரெடிமேட் உணவுகள் சாப்பிடாதீங்க!'' என்றார் வருத்தத்தோடு.

---

கிராமங்களிலும் ரெடிமேட்!

இந்தியாவில் ரெடிமேட் உணவைப் பயன்படுத்து கிறவர்களில் 78% பேர் நகரங்களைச் சேர்ந்தவர்கள், 22% பேர் கிராமங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பது ஓர் ஆய்வு சொல்லும் அதிர்ச்சித் தகவல்.

கிழக்கு மற்றும் வடகிழக்கு இந்தியப் பகுதிகளைச் சேர்ந்தவர்கள் 21% பேர், வட இந்தியாவைச் சேர்ந்தவர்கள் 38% பேர், தென் இந்தியாவைச் சேர்ந்தவர்கள் 28% பேர், மேற்கு இந்தியாவைச் சேர்ந்தவர்கள் 36% பேர் ரெடிமேட் உணவைப் பயன்படுத்துகிறார்கள்.

அடுத்த ஐந்து ஆண்டுகளில், இது 40% 60% அதிகரிக்கும் என்பது கணிப்பு.

---

மிளகாய்த்தூளையும் விட்டுவைக்கவில்லை!

'கான்சர்ட்' நிறுவனம், இந்திய நுகர்வோர் துறையின் அனுமதியின் பெயரில் மிளகாய்த்தூள் குறித்த ஆய்வு ஒன்றை மேற்கொண்டது. 'மிளகாய்த்தூள் விலையுயர்ந்த பொருளாக இருப்பதால், அதனுடன் மிளகாய் காம்பு, இதழ்கள் முதலியன சேர்க்கப்பட்டு அரைக்கப்படுகின்றன. இதனால் அதன் வண்ணம் குறையும் என்பதால், அதில் சூடான் வண்ணம் எனும் பெட்ரோலியப் பொருளுக்கு போடப்படும் வண்ணம் சேர்க்கப்படுகிறது. இதைச் சாப்பிடுவதால் கேன்சர் வருவதற்கான வாய்ப்பு அதிகரிக்கிறது.

மேலும், மிளகாய்த்தூளில் இயற்கை வண்ணம் மற்றும் காரத்தன்மை நீடிக்க 2% தாவர எண்ணெய் சேர்க்க அனுமதிக்கப்படுகிறது. ஆனால், அதிகமான நிறுவனங்கள் தாவர எண்ணெய்க்குப் பதிலாக மினரல் எண்ணெய் சேர்ப்பதுடன், அதனை லேபிளில் சரிவர தெரியப்படுத்துவது கிடையாது. இதுவும் புற்றுநோய்க்கான வாய்ப்பை அதிகரிக்கும் அபாயப் பொருளே!' என்கிறது அந்த ஆய்வு.

மொத்த நுகர்வோரில், 75% பேர் நிறுவனத்தின் பெயரை மட்டுமே பார்த்துவிட்டு, அதிலுள்ள தகவல்களை கவனிக்காமல் வாங்குகிறார்கள். மீதமுள்ள 25% பேரில் 39% நுகர்வோர் பயன்பாட்டு நாளையும், 27% நுகர்வோர் தயாரிப்பு தேதியையும் பார்த்து வாங்குகிறார்கள்.

---

குழந்தைகளைக் கண்காணியுங்கள்!

'ரெடி டு ஈட்' உணவு சாப்பிட்ட நாளைத் தொடர்ந்த நாட்களில் உடலில் ஏற்படும் மாற்றங்களைக் கவனியுங்கள். கூடவே, தொடர்ந்து ரெடிமேட் உணவுகளைச் சாப்பிட்டு வரும் குழந்தைகளிடம் ஏற்படும் மாற்றங்களைக் கண்காணியுங்கள். ஒன்று, அது அதிக துறுதுறு என்று மாறும். அல்லது மந்தமாக மாறும். குழந்தைகளின் இந்த நடவடிக்கை மாற்றங்களுக்கும், அவர்கள் சாப்பிடும் ரெடிமேட் உணவுகளுக்கும் சம்பந்தம் உண்டு என்பது நிரூபிக்கப்பட்ட உண்மை!